De Mont Ventoux Malaucene zijde is eigenlijk net zo zwaar en mooi als Bedoin en hier zie je de leuke en zware momenten op weg naar de top van de kale berg vanuit Malaucene!
Mont Ventoux Malaucene
Een beetje malloot moet je wel zijn om weer omhoog te gaan maar we hebben er zin in: de Mont Ventoux Malaucene. Lekker fietsen dus en dat lukt goed die eerste kilometers want tot kilometer10 is het goed te doen, maximaal 8/ 9%. Erwin kiest zijn eigen tempo dus we rijden al snel apart. Koptelefoon weer in dus en stoïcijns klimmen, lekker! Ik herken de klim van een jaar geleden want toen was dit mijn kennismaking met deze imposante berg. Deze kant is mooier want je kunt af en toe van je af kijken door de bossen naar beneden. De wind heeft daar wel vrij spel maar dat verkoelt ook wel weer.
Daar gaan we weer
Sale met korting op 23 november kopen?
Bij deze shop kun je met vertrouwen jouw Sale bestellen.
Scherpe prijs. Snel in huis.
Gel
De eerste gel heb ik halverwege Bedoin op en nu neem ik er weer 1, alleen deze is ontzettend smerig, grapefruit met nog 2 vruchten, bah! Ik maak hem niet leeg en stop dat plakspul in mijn shirt, leuk voor vanavond denk ik 😉 Snel spoelen met water want het zware stuk komt eraan.
12% klimmen
Net zag ik de fietsers zich stukbijten op dit zware stuk en nu moet ik zelf aan de bak, concentreren en klimmen dus. Tijd om te herstellen is er hier niet bij. Ik ben erg blij met de compact (34) en 28 als grootste tandwiel achter. Ik heb hem nodig om nog enigszins lekker te draaien. Het gaat beter dan vorig jaar want ik kan nog helder denken, het is wel echt zwaar. En dat dus kilometers lang want ik heb het hoogteprofiel op mijn fiets geplakt.
Handig om mee te nemen!
De meters gaan langzaam hier dus je kunt er met volle teugen van genieten. Voor me staan een fietser stil zie ik al een poos. En hij hangt over zijn stuur gebogen naar beneden te turen. “Malloot” denk ik, waarom doen we dit? Ik roep “kom op!” tegen hem en een lichte glimlach zie ik net om zijn mond. Maar tijd om hierbij stil te staan is er niet want ik ga ook maar 9 kilometer per uur.
Langzaam
Het gaat niet hard en ik kan de steentjes in het asfalt tellen. Dit is een stuk waarom ik niet geniet, het is erg zwaar en de audio kan ik ook nog maar net volgen. Alle zeilen moeten worden bijgezet om dit met enige cadans te voltooien. Nog wat bochten en dan wordt het echt minder steil gelukkig. Mij rug doet namelijk erg pijn hier en dat is het meest zwaar. Een paar tandjes opschakelen en maar weer staan dus. Dan weer zitten, snel terugschakelen en blijven zitten en doortrappen. Nee, dit is niet echt leuk.
Hoe zou het gaan met Jan?
Vlakker
VlakkerDan wordt het vlakker en ik herstel snel. Ik heb er weer lol in en haal fietser voor fietser in. Sommigen zijn nog echt aan het afzien hier. Voor Richard is dit ook het punt om de pijp aan Maarten te geven hoor ik later op de dag. Hij daalt af, stapt in de auto en rijdt naar het hotel. Jammer want het zwaarste stuk heeft hij echt helemaal gedaan. Aan de andere kant, super natuurlijk! Erik heeft na de pasta ook een heel stuk gefietst aan deze kant maar besluit onder het steile stuk te stoppen, hij daalt ook af en gaat met Richard met de auto mee.
Richard fietste met Jan en Jan gaat wel door, hulde!
En dan!
Ik ben bijna bij de rotonde maar daarvoor gebeurt er nog wat moois. Ik fiets helemaal alleen en het is stil hier. Plots kijk ik verder voor me en zie ik een steenbok op de weg staan. WOW, wat cool! Een supermooie grote steenbok. Trots, borst vooruit staat hij daar op de weg en kijkt me aan. een paar seconden ben ik echt even verbijsterd van zo’n mooi dier hier in de natuur en dat komt er een tegenligger. Die stopt en de steenbok loopt de weg af. Daarna probeer ik nog een glimp op te vangen door naar de andere kant van de weg te rijden maar hij is al uit het zicht verdwenen. Heel vreemd want ik kan ver kijken. Maar goed dat die auto stopte want dat betekent dat ik hem echt gezien hem en niet zat te hallicuneren van dat smerige gelletje. Op de rotonde doe ik fietsend mijn jasje weer aan want het is weer koud in de wind en op deze hoogte. Daarna stijgt de weg weer goed en moet ik weer ritme vinden. De tweede keer de Ventoux op is duidelijk lastiger dan de eerste keer merk ik op.
Bedoin
BedoinTerwijl Bedoin officieel net iets zwaarder is. De percentages beginnen een beetje te tellen. Ik rijd inmiddels weer op het kale stuk van de berg en geniet van het uitzicht. Hier is de Ventoux ruiger en mooier vind ik. Alhoewel je vanuit Bedoin mooi ver zicht hebt op de rood/ witte toren is dit net wat gaver. Ik ben wel echt een malloot maar geniet erg van het uitzicht omlaag maar dus ook omhoog. Die top heeft gewoon wat! En die witte bol die je vanuit deze kant ook goed ziet, maak het plaatje mooi af. Alleen nu is het donker met de dreigende luchten! Ik heb mijn vizier gericht op 1 renner die ik al een hele tijd wil inhalen en uiteindelijk lukt dat gelukkig. Mooi zo! Bijna bovenaan waait het weer stevig en het stuur vasthouden onderin de beugels is van grote waarde weet ik inmiddels. Hijgend kom ik weer boven want dat is een steil eindje nog, vooral richting het souvenirwinkeltje.
Bevroren
Nu besluit ik de geheime voorraad te raadplegen die ik gisteren had achtergelaten want ik lust wel wat. Snel zet ik mijn fiets neer, en gelukkig ligt het er nog. De snickers is keihard en lijkt wel bevroren, maar ik knauw hem toch op, lekker!
Snel op de fiets
Ik gooi rommel in de container en ga weer voor de afdaling naar hotel Rijnaard. Hier kunt je kiezen om het bij 2 keer te houden en naar Bedoin af te dalen. Dat is de reden dat ik nu niet stempel boven op de top, dan moet ik in ieder geval weer omhoog. Ik heb er ook nog zin in dus ga weer met trillende fiets blauwbekkend naar beneden. Het blijft vreemd om helemaal beneden weer in de warmte te komen, echt bizar. Op weg naar beneden kom ik onze andere Jan tegen die na Bedoin heeft gekozen voor Sault-Rijnaard en dan weer naar Bedoin. Ik roep nog snel. Hij rijdt lekker, mooi! Het is goed om te weten dat iedereen nog bezig is en tenminste niet valt ofzo, gelukkig maar want het is een linke dag met mistral.
Niet eten naar beneden
Ik ben er nog niet helemaal uit of eten nu handig is als je naar beneden gaat. Aan de ene kant wel want je hebt een lagere hartslag zodat je het makkelijker kunt eten en door kunt slikken. Maar aan de andere kant is het papiertje open maken en in je mond stoppen van het eten wel weer lastig. Naar Sault is de weg slecht en heb ik beide handen aan het stuur nodig om hem recht te houden. een paat minuten rijdt ik dus als een clown met het papiertje in mijn mond fladderend naar beneden, dat zal een grappig gezicht geweest zijn voor de tegenliggers.
Sault
Deze kant is nieuw voor mij dus beneden (750m) moet ik vragen of die klim omhoof echt nodig is. Dat blijkt juist, even 50 of 100 meter klimmen dus. Sault is een slaperig dorpje met gelukkig een VVV die open is voor de stempel. Daar is het erg gezellig met de 2 Fransen, ik heb er echt lol in vandaag. Lekker fietsten, natuur kijken, bezig zijn, audio luisteren en met onbekenden een praatje maken. Top!
Kijk hier voor het totale verslag Mont Ventoux op fietsen en hier voor de 3e klim van de Ventoux!
Bekijk in de shop
Bij het online kopen van een Sale is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard een goede prijs belangrijk.Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel en vaak gratis leveren en ze meestal ook echt op voorraad hebben:
Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
