Het liefst doe ik een marathon lopen maar soms is het tijd om een marathon te fietsen, in dit geval de Dolomieten marathon in Italië over het Sella rondje. Echt mooi…
Heerlijk wielrennen in de Dolomieten
Je hoeft niet perse voor de Dolomieten marathon naar Italië overigens. Je kunt ook heerlijk zelf (met je fietsmaten) het Sella rondje rijden plus de mooie cols in de buurt.
Sale met korting op 21 november kopen?
Bij deze shop kun je met vertrouwen jouw Sale bestellen.
Scherpe prijs. Snel in huis.
Dolomieten marathon
Ieder jaar gaan we wel met een paar wieler malloten naar een tripje om mee te doen met een fietsevenement zoals de Marmotte of we gaan zelf wat cols trotseren, zoals eerder al de Maratona of we gingen de Mont Ventoux fietsen of ons uitsloven op Alpe d’Huez. Waarom? Goede vraag en toch niet zo’n goede vraag. Wat doe je in de zomer of voorjaar als je een weekje vrij hebt en je kunt kiezen tussen een marathon in een mooi land lopen of een weekje all-inclusive op een boot of in een ver zonnig oord? Juist, die marathon lopen 😉 Zo is het dus ook met wielrenners en mensen die denken dat ze wielrenner zijn…Wij dus…en daarom doen we dit jaar de Dolomieten marathon!
Wij gaan dus met een gemend gezelschap op weg naar Italië na een kleine tussenstop in Oostenrijk en overigens is het daar ook mooi fietsen in de bergen. Ik rijd met Ton zoals ook vorig jaar en al snel zitten we op de fiets in Italië en beklimmen we de Valparola. Pfff..heftig zeg dat ding. Stukken van boven de 10% en geen echt lekker bultje om in te komen in het op fietsen van een col na een jaar als hoogtepunt de Bommelde brug te hebben gezien. O nee..we zijn ook in Limburg geweest 😉
Dolomieten marathon fietsen
Toch valt deze eerst col bij ons allemaal (12 man en vrouw) tegen omdat hij niet echt lekker loopt. Een loper is een col waar je makkelijk oprijdt en dat is dit niet. Vorig jaar maakten we dezelfde ‘fout’ door voor ons weekje fietsen voor de Marmotte even in te trappen op de Glandon, ook zo’n geweldige binnenkomer en ook idee van Jan volgens mij 😉 Als we eenmaal boven in de stube/ ristorante op de col zitten na het fietsen druppelen ook de laatste renners binnen. Gezellig! En koud want als we een uur later naar buiten gaan is de sneeuw nog niet weg en bibberen we naar beneden, de meesten nemen geen tijd voor de foto, wij wel en hier gaat Ton:
Sella
De dag erna doen we het Sella rondje tegenovergesteld. En bovenaan verzamelen we telkens en na Ton zijn crankboutjes te laten maken kunnen ook wij vertrekken. Bovenaan weer mooie sneeuw en sterke verhalen.
Col in ’t donker
Ook leuk, Ton had zijn lampjes meegenomen en net als de Weissensee zouden we weer een avontuur in het donker moeten meepikken deze week. Dus na het eten doen we onze fietskleren weer aan, knopen de veel-lumen-lampjes op de fietsen en klimmen de Campalongo op. boven een ‘bakkie’ en dan naar beneden, lachen!
Dolomieten marathon club
O ja, eerst de mensen: De groep is gezellig ook al zien we elkaar niet dagelijks. De vrienden uit Leimuiden hebben ook nu nevengemeente fietsvrienden bij dus we domineren het hotel nogal ‘nadrukkelijk’. Wij waren met:
-Jan (captain)
-Richard (veel sneller)
-Bart (Elfstedentocht)
-Daan (scherper dan ooit)
-Arjan (ingevlogen kopman)
-Dennis (fietst in 2 ploegen)
-Frank (voor de volle mep)
-Tineke (stoer als enige vrouw mee)
-Peter (was al snel)
-Jacco (back in town)
-Ton (type Froome)
-Ik
Bakkie
Toch is het leed snel vergeten als je lekker boven aan je koffie zit en weer naar beneden zoeft die eerste fietsdag en het avondeten en biertje smaken goed. Het zwembad is ook goed gekeurd en we hebben Peter (andere) gestrikt om ons les te geven voor de Triathlon. Borstcrawl heb ik namelijk nooit echt serieus geleerd en dat moet toch echt als ik die 1/8, 1/4 en ooit die hele triathlon wil doen… Ton gaat ook goed en zo gaan we een keer of 5 zwemmen die week.
Cols
Maar het gaat over fietsen en niet hardlopen (alhoewel ik nu denk aan de volgende loopwedstrijd maar dat is iets anders).
De cols in de dagen daarna volgen zich in rap tempo op maar ook de witte toppen met een paar dagen verse sneeuw (in juni) zorgen ervoor dat lange terrasavonturen bescheiden blijven. Vaak is het fietsen naar boven in licht tenue en dan bovenaan alles aantrekken en in de koud weer naar beneden zoefen.
Een keer wachten we halverwege op de Gardena om foto’s te maken. Toch wel grappig zo in de sneeuw, zie onderaan het bericht.
En het was best wit…
Dolomieten marathon training
De dagen vorderen van onze marathon fietsen en die marathon komt er ook snel aan. Ik weet niet eens waarom het het Dolomieten marathon noemen want is het is 138 km fietsen en niet 42. Maar goed…wat maakt het uit. Die Dolomieten marathon is het (bekende) Sella rondje dat ook geliefd is bij motorrijders, cabriorijders en wielertoeristen het hele jaar door en bij de eerste afstand maak je dat rondje vol. De tweede afstand is het Sella rondje met nog extra cols daarbij en de ‘lange’ afstand is degene die de meesten bij ons doen (respect voor Frank!) en dan neem je ook de Giau mee. De Giau hebben we deze week ook afzonderlijk even getest.
Hier zie je de routes op het kaartje:
Een supermooie fietstocht die we ‘s-morgens in alle vroegte starten (waarom zo vroeg?) met goed weer en goede zin.
Voorbereiding
De dagen ervoor houdt iedereen zich rustig (wat het wielrennen betreft dan) en kan ik nog mooie wat werken voor de zaak. De tour is bijna begonnen dus we kijken ook daar naar uit en we zitten in het land van de Italiaanse artsen…maar rijden toch maar schoon (op een boterham met pindakaas). De fietsen worden een dag voor de Maratona allemaal nagelopen en schoongemaakt en mijn achterwiel sputtert ook niet meer tegen (Mavic Kysrium ES met versleten body-onderdeeltje, voor maar 42 euro gefixt) De dagen ervoor is ook de fietsbeurs met ‘dikke’ Pinarello Dogma’s (schijfrem edition) en de fietsen stands van veel Italiaanse fietsmerken zoals Sportfull, Selle Italia etc maar opvallend geen Giro.
Op de Adidas stand bewonder ik alle nieuwe sportbrillen want we zoeken nog steeds de beste zonnebril/ sportbril voor het hardlopen en fietsen. Nog niet 100% gevonden dus we zoeken verder. De startbewijzen zijn opgehaald en we nemen nog een cappuccino.
Dolomieten marathon eten
De vooravond van klaarleggen van spulletjes, gels, twijfelen over kleding (lang of kort windjack), start afspraken (worden toch anders zo blijkt), en na het avonddiner gaan de meesten op tijd naar bed. De wekker gaat te vroeg en na een stevig ontbijt zitten we snel op de fiets met volgeladen zakjes met voeding.
Dolomieten marathon start
De start van de Maratona is ook deze 2e keer indrukwekkend met helikopters en luidspreker ‘verhalen’ zoals iedere fiets en loopwedstrijd. Dan is de start en ik begin rustig met Jacco, na 1,5 meter zijn we elkaar al kwijt en pas bovenaan de Campalongo haal ik hem in (hij had een ‘goed Italiaans wiel’ bleek later). De eerste afdaling gaat lekker en de Pordoi is de 2e klim, supermooi omhoog slingerend lint voor je met heel veel wielrenners, echt gaaf. Mijn hartslag houd ik de hele week al in de gaten maar wil niet echt snel omhoog gaan, blijft vreemd. Ton die passeert en we hebben een uitgebreid gesprek van 3-en-een-half-woord 😉 Hij zal later na Peter als tweede binnenkomen.
Passo Pordoi
Na de Pordoi volgt de koudste afdaling en dan mogen we de korte Sella col op als derde. Mooi en ook die gaat prima en bovenaan de volgende col, Gardena, neem ik wat eten. Bij de 5e col, Campalongo vul ik ook de bidons en grijp wat uit de rozijnen, cake en banaanbakken. Klaar voor de volgende lus want je rijdt als het ware een achtje als je de volledige Maratona fietst. Ik begin er beter in de komen en de afdaling met soms platte stukken gaat ‘onder in de beugels’ lekker, veel kopwerk voor wat Italianen gedaan.
Giau
De Giau is de scherprechter en het is al best warm en ik heb last van mijn maag, vreemd maar gelukkig is het bovenaan bijna over en kom ik er pas echt goed in. Net als bij een marathon lopen kom ik er vaak pas echt goed in bij het laatste kwart. De laatste col is de Falzarego en nog een klein heftig stukje Valparola. Op die twee cols ga ik echt als een speer samen met nog wat wielrenners ‘die nog zin hebben’. Ik tik meermaals het rode gebied aan en moet echt niet veel meer doen want het motortje loopt goed warm, een lekker gevoel en met de hardloopmuziek op (toevallig interview gegeven op BNR terwijl ik in Italië ben) gaat het echt goed. Bovenaan de Valparola is het eigenlijk alleen nog maar afdalen en beneden gekomen gaat het wat op en af gedurende 5 kilometer.
Iets over hebben
Ik heb nog wat over dus weer onder in de beugels het laatste stukje afgewerkt en de finish was weer mooi. Daan staat te wachten met pijn en met Ton en Peter neem ik ons overwinningsbiertje met vette hap: SUPER!
Daarna komt ook de rest binnen maar we krijgen het ook goed koud dus de laatste zien we bij het hotel (bubbelbad is een aanrader dan!). De mooie ervaringen en verhalen komen al snel los en het is mooi om te merken hoe ieder zijn Dolomieten marathon net wat anders beleefd. Dit was daarom ook alleen maar mijn (gekleurde) versie en waarschijnlijk niet andermans ervaring.
Je spullen waterdicht meenemen op de fiets reis
De reis fietstas is 100% waterdicht, gaat super lang mee, voldoende groot en niet al te duur. Een goede fietsrugtas zie je ook wel maar de meeste reizigers op twee wielen kiezen vaak voor tassen aan de fiets zodat hun rug lekker luchtig blijft en het gewicht laag zit.
Reis fietstas
De beste reis fietstas modellen scoren excellent op de volgende onderdelen:
- Duurzaamheid
- Grootte
- Gebruiksvriendelijkheid
- Waterdichtheid (en stofdicht)
Daarna komen:
- Mooi
- Gewicht
- Betaalbaar
En jij?
Dus….ben jij ook geweest bij de maratona? Laat je ervaring hieronder (kort is al prima) achter, alvast super bedankt!
Bekijk in de shop
Bij het online kopen van een Sale is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard een goede prijs belangrijk.Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel en vaak gratis leveren en ze meestal ook echt op voorraad hebben:
Nog een andere fietservaring met eigen racefiets op fietsvakantie
Om eerlijk te zijn ga ik vaak alleen fietsen. Wanneer je echt je eigen weg kunt gaan op de fiets kom je op meer plekken waar je nooit geweest bent, is het avontuur groter en ben je veel flexibeler in planning en afspraken. Zelf stap ik ieder jaar alleen op de racefiets en laat ik alle zorgen en verplichtingen lekker achter me. Het is fiets-tijd, de racefiets, ikzelf en het avontuur lonken!
Écht avontuur
Natuurlijk geniet ik ook enorm van de verhalen van Jan, Jeanet en Hein. Zij gaan afzonderlijk van elkaar bijna jaarlijks op een individuele fietsvakantie naar het zuiden. Ze hangen de fietstassen aan de fiets, zorgen ervoor dat ze alles wat ze onderweg nodig hebben meenemen en kijken dan wel hoe de vakantie verloopt. Zij stappen echt in de voetsporen van Columbus (nou ja…bij wijze van) en ontdekken geheel zelf dat ze het ‘zelf wel kunnen rooien’.
Wat gebeurt er met je als je als hardloper de Mont Ventoux opfietst? Dat ontdek je hier. Met vallen en opstaan..Ik loop graag en veel. Op vakantie neem ik ook graag de racefiets mee om lekker wat collen te fietsen. Hier de ervaring met de Ventoux met mijn eigen fiets!
Ventoux fietsen
Fietsen voor hardlopers
Vandaag had ik zin om een stukje te fietsen dus na t ontbijt gevraagd wat de plannen waren.
Mijn vriendin had zin om te lezen en zonnen dus ik mocht wel even een paar uurtjes gaan fietsen, de eerste colletjes verkennen. Gisteravond had ik via nieuwe ontdekte functie in tomtom een route uitgezet van bijna 30 kilometer en 1 col, namelijk de col de la Croix via het westen. Dus van de camping af met 1 snickers en 2 krentenbollen en 2 bidons richting Mirabel.
Beklimming Mont Ventoux
Na 2 km ging het al super dus ik dacht het rondje te vergroten. Dus bij Mirabel niet afgeslagen de bergen in maar rechtdoor naar …. Naar een paar km stond ik oog in oog met de kale berg. Wel in de verte maar het is hem wel degelijk.
Het plan ontstaat om verder te rijden om ‘te kijken hoe t gaat’ Ik krijg last van mijn hardloopblessure net boven mijn linkerknie. Na Schotland vorige week gaan lopen en t schoot er na 1 km in, vervolgens naar huis gestrompeld. 4 km in 1 uur…. Ik probeer het eruit te trappen op allerlei manieren maar gaat niet dus maar doorgegaan.
Blijven inspannen
Door Vaison la Romaine niet echt bijzonder maar de km tikken door. Malaucene is de bekende startplaats van 1 van de 3 zijden om de beklimming aan te gaan. Ik weet t niet zeker maar niet de gemakkelijkste gelukkig. Bedoin is nog een stuk verder. De weg ernaar toe is niet echt bijzonder maar wel het uitzicht van verre op de toren met rode/ witte punt is t mooist van al mijn cols tot nu.
Klimmen en kletsen
In Malaucene fout gereden want te vroeg naar links, wel beetje klimmen en geroepen naar iemand die tegemoet komt. Hij stopt. Ik hoor aan zijn slechte Engels dat hij Nederlands is. Hij verteld dat dit de weg om de berg heen is. Hij geeft de weg aan en rijdt weg, komt na minuut terug met zijn vrouw op koga’s. Na wat kletsen; hij heeft hem 20 jaar geleden beklommen en net niet afgestapt help ik hen met afstellen van haar remmen. Dat je dat niet kan na 20+ jaar fietsen is mij een raadsel.
Sportdrank zoeken
Terug in Malaucene na 33 km gestopt voor de fietszaak waar ze geen sportdrank verkopen. Judith ge-sms’t over mijn plannen om ze voor te bereiden om vervolgens naar de buurman-pizzeria te gaan. Water gescoord en in Bidon gedaan en ze hadden geen cola (2verbazingen na elkaar dus).
Blessure
Eerste paar honderd meter gefietst om blessure te testen want zit me niet lekker. Ging redelijk dus besluit mijn vriending te bellen want ik zou nu ongeveer terug op camping les Clos zijn. Ze is niet helemaal verbaasd ook al kreeg ze de sms niet. Ze komt wel naar de top gereden (zonder tomtom, hulde!) Superfijn dus.
Krentebol
Start van de klim, teller op 0 en snickers gegeten en nog 1 krentebol+2 bidons water over, te weinig dus eigenlijk maar je kunt niet alles hebben. Onder het motto kijken waar het schip strand (het strand overigens bijna nooit bij sporten) de eerste km gereden. De blessure voel ik minder maar weer andere spieren gaan sputteren, watje!
Garmin op de fiets
Ik zie in de verte een wit Belgische busje. Vrouw en jongen moedigen aan en ik bedank ze, het zal niet de laatste keer zijn dat ik ze zie. Overigens de eerste fietser al na 1,5 km ingehaald. De start is door de bossen en eenvoudig en niets bijzonders. Wel erg handige paaltjes met km te gaan, hoogte en komende percentage aanduiding. Mijn Garmin Forerunner geeft dezelfde hoogte op de m nauwkeurig alleen door zweetdruppels verspringt het menu soms.
Het grote mes
Voor ik het weet is de 8e km voorbij en wordt het serieus steiler. Ik ga van hartslag 150- naar 160+ en het grapje van stukje buitenblad van ff terug betaal ik terug. Er gaat een stemmetje rond: “Het grote mes is voor echter wielrenners Peter, daar moet jij niet aan beginnen!” Ik moet weer ritme vinden en heb de kleinste 34-27 nodig.
2 bergen
De volgende 3 a 4 km blijven erg steil en herstellen zit er niet bij, wel wat hulp van de Belgen die steeds enthousiaster aanmoedigen, helpt toch! Mijn vriendin heeft nog niet gebeld dus het zal goed gaan neem ik aan. Ff bellen zat in mijn gedachten maar is nu geen optie meer. De Ventoux vanuit deze zijde is eigenlijk 2 bergen bedenk ik. Wind in
de zij de eerste op en dan bij hotel ff naar beneden en dan weer goed omhoog tot de top. De gedachten worden geordend zoals altijd bij het klimmen en bedenk oa dat dit de zwaarste klim van de 100 cols tocht is.
Kilometer 13
De km vanaf 13/ 14 zijn minder lastig en ik kan een paar verzetten zwaarder herstellen, zie een schuilgarage of zoiets en heel weinig gebouwen, gewoon veel bomen, 2 uitzichtpunten, auto’s en motoren. En voor de rest ik en de berg, heel hard krekelgeluid en geluid van een wegschietend dier. Na 15 km komt de Belg me voorbij waarvan ik de supporters al vaak gezien heb. We kletsen even en de blijkbaar ervaren rot verteld dat het nog erg zwaar wordt. Ik besluit mijn eigen tempo te rijden gezien de spierpijn die me erg parten speelt en hij is snel weg.
Staand fietsen
Later moet ik zelfs lange stukken staand fietsen maar heb dat eerder getraind met Ton 😉 nadat ik op een lekke band naar huis moest fietsen. Een paar happen krentenbol later loopt een meisje met een randonneur naast de fiets stoïcijns omhoog en haar vriend rijdt 1 minuut verderop in slakkentempo. Na de rotonde en het hotel gaat het dus even naar beneden om daarna weer de bekende 10% +- aan te nemen. De weinig gelijkmatige klim met spierpijn is niet gemakkelijk maar opgeven is al weggestreept, mijn vriendin moet niet voor niets komen. Ik hoor plots de herkenbare diesel achter me en ik begroet haar later naast me, een echte ploegleider met drinken en eierkoeken!
Bidon met Fanta Zero
Ze moet weer even terugvallen vanwege tegenligger maar geeft daarna bidon aan met iets dat geen water is. Ik gooi de lege bidon naar binnen (lekker subtiel) en eierkoeken lijkt me geen strak plan, voortaan maar wat energiedingen in de auto hebben liggen bedenk ik. In de Bidon zit warme Fanta zero maar ik ben er supergelukkig mee, zat toch verlegen om suikers merk ik. Ik herpak me en ga verder totdat mijn vriendin met Belgen langs de weg staat foto’s te maken en ik roep als ik passeer hoe tof ik het vind dat ze er is.
De kale berg
En nog iemand maar weet niet of hij commercieel foto’s maakt, in ieder geval vergeet hij een kaartje te geven. De kale berg doemt eindelijk weer op in de verte zonder de toren nog. Ik ben permanent de hoogtemeter aan het checken die soms langzaam maar meestal snel ophoog schiet; start 338 en top 1912m. na 1/3, ½, 3/5 zit ik nu op 1700m1, dus al bijna 1400 hm gedaan en nog 200 te gaan. Het gaat steeds beter. Plotseling is aan de linkerhand de rood/witte toren en de wind neemt nog verder toe.
Superbelg
Ik zie ook de Belg weer vaker voor me, ik kom blijkbaar weer dichterbij. 2 lopende en terugmompelende wielerfanaten op blitse karretjes laten mijn fietsje voor gaan. Mijn opbouw is dus goed want de spierpijn is minder en ik rijd niet in het rood. De hoogte is 1800m1 geweest en de Belg zit tussen zijn kader gevouwen zie ik een haarspeldbocht boven mij; wel ver weg nog. Ik ga staan en verklein zijn voorsprong. De uitzichten en tourberg Ventoux is supermooi geworden! Even zitten maar wel doortrappen en weer staan om te versnellen.
Brabbelen
Ik denk 1 km voor de top rijd ik naar zijn wiel en ga ernaast rijden. “Allez, ik ben een beetje moe” brabbelt hij en ik mag doorfietsen… Ik ga verder en zie de mooie grote wit/grijze bol. Auto’s staan al geparkeerd en Judith zie ik in de verte staan. Ook de top is in beeld en ik hoor een fietser achter me, het is de Belg! Blijkbaar toch in het wedstrijdelement gekomen en hardnekkig komt hij langs me maar ik zie dat hij dood zit. Mijn vriending roept: ‘fietsen Peter, harder!’ het is echt leuk en ik heb best wat over dus ga op de pedalen lopen en ga hem snel voorbij. Met ik schat 20km/uur (heeeel even) kom ik op de top en moet gewoon remmen om al het volk niet omver te kegelen.
Superklim
Een superklim met vallen en opstaan en het beste voor het laatst!
Ik draai boven bij de ontelbaar vele gekleurde snoepjes om en sla de bovengekomen Belg om zijn schouder. Hij stopt en ik schud Ludo de hand. De supporters zijn vrouw, zoon, schoondochter en kind en ze willen ons op de foto dus mijn vriendin maakt er gelijk ook 1. Een leuk gesprek over fietsen en Holland België volgt, dit was erg leuk.
Cola en taart
Bij een restaurant krijgen we cola, 4 kaarten en taart en ze willen mijn kaart afstempelen voor de 100 cols tocht. We zitten even, genieten van het eten en drinken en gaan snel want het waait erg hard en ik heb het erg koud. Mijn knie stribbelt tegen als hij over het bankje heen moet. Voldaan gaan we naar beneden en ik mag niet iedereen zo ‘blij’ aanmoedigen die het zwaar heeft (en dat zijn de meesten).
Super-U
Na wat boodschappen bij de super-U op de terugweg gaan we heerlijk zwemmen en maken ons maaltje op de beste plek van de camping met uitzicht op het riviertje… en bergen.
Aanbieding
Je kunt zelf lekker alles regelen met bijvoorbeeld Booking.com, Airbnb en een aparte vlucht of autotrip.
Bekijk in de shop
Bij het online kopen van een Sale is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard een goede prijs belangrijk.Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel en vaak gratis leveren en ze meestal ook echt op voorraad hebben:
Externe bronnen:
Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
